দুৰ্লভ

সাত বছৰৰ আগতে লগ পোৱা
আৰু আজি লগ পোৱা
মানুহজনৰ মাজত
বৰ বেছি পাৰ্থক্য নাছিল
একেই হাঁহো নাহাঁহো কৈ মুখত
এটা মিচিকিয়া হাঁহি
একেই উজ্জলতা
গভীৰ দুচকুত ভাঁহি থকা নীলা সাগৰ
চছমাৰ মাজেৰে মোলৈ এপলক চাই
একেই মানুহজন শৰীৰত বয়সৰ চাপ
ধৰা পৰিব খুজা নাছিল মোৰ চকুত
ভিৰৰ মাজতো চিনিব পাৰোঁ মই
মানুহজনক কাৰণ তেওঁ মোৰ
হৃদয়ৰ স্পন্দনত আছে
মোৰ হৃদয়ে দিয়ে তেওঁৰ উপস্থিতিৰ আভাস
মই জানো মোৰ বাবে তেওঁ দুৰ্লভ
ক্ষন্তেক সাক্ষাত আৰু হেৰাই গল
ভিৰৰ মাজত………………………
মই হাবাথুৰি খাই বিচাৰিলোঁ
আৰু দীঘল দীঘল খোঁজেৰে
নিজক বিলীন কৰি দিলোঁ সেই
ভিৰৰ মাজত তেওঁৰ পৰা দূৰত

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -
Google search engine

Most Popular

Recent Comments